Canadaian Charter of Rights and Freedoms
شاید درباره منشور حقوق شهروندی آمریکا معروف به Bill of Rights شنیده باشید که حقوق اولیه شهروندان را مشخص می‌کند و اواخر قرن ۱۸ میلادی در آمریکا تصویب شد. در کانادا هم چنین منشوری وجود دارد که نام آن منشور حقوق و آزادی‌های کانادا است.
منشور حقوق و آزادی‌های کانادا در سال ۱۹۸۲ به قانون اساسی این کشور اضافه شد و شامل بعضی از حقوق اساسی شهروندان کانادا می‌شود:
آزادی‌های بنیادی
طبق منشور حقوق و آزادی‌های کانادا، تمام شهروندان کانادا دارای حق آزادی بیان، آزادی اندیشه، و حق آزادی تشکیل انجمن هستند و مطبوعات و سایر رسانه‌های باید دارای آزادی عمل باشند.
حقوق دموکراتیک
حقوق دموکراتیک کانادا شامل حق رأی دادن و حق انتخاب شدن شهروندان کانادائی می‌شود.
حق جابجایی
حق جابجایی در منشور حقوق و آزادی‌های کانادا می‌گوید که تمام شهروندان کانادا حق ورود به کانادا، خروج از کانادا و ماندن در کانادا را دارند. همچنین تمام شهروندان کانادا و افرادی که اقامت دائم کانادا را دارند می‌توانند وارد هرکدام از استان‌های کانادا بشوند و آنجا ساکن شوند.
اصل برابری
برابری در مقابل قانون و همچنین بهره‌مندی برابر از قانون برای تمام شهروندان کانادا در منشور حقوق و آزادی‌ها آمده است.
حق زبان
طبق منشور، شهروندان کانادا حق دارند در ارتباطات خود با دولت فدرال کانادا یا دولت‌های استانی از هرکدام از زبان‌های انگلیسی یا فرانسوی استفاده کنند.
حق آموزش زبان اقلیت
شهروندان متعلق به جوامع انگلیسی‌زبان یا فرانسوی‌زبان که از اقلیت‌ها هستند این حق را دارند که به فرزندان خود به زبان خودشان آموزش بدهند.
منشور حقوق و آزادی‌های کانادا در در سال ۱۹۶۰ با عنوان لایحه حقوق کانادا (Canadian Bill of Rights) تصویب شد که بخشی از قوانین فدرال کانادا به‌حساب می‌آمد اما بخشی از قانون اساسی نبود و الزامی وجود نداشت که موقع تصویب قوانین استانی، اعمال شود. اما در سال ۱۹۸۲ به قانون اساسی کانادا الحاق شد.