خلاصه ماجرا
- در سال ۲۰۱۵، خانم «اُجلا» به عنوان مسافر صندلی جلو در خودروی پدرش دچار تصادف شد و آسیب‌هایی به فک، گردن، کمر و لگن برداشت.
- سپس در ژانویه‌ی ۲۰۱۶، هنگامی که از یک استراحت‌گاه به کاملوپس باز می‌گشت و در خودروی دوستی که راننده بود، تصادف دوم رخ داد.
- خانم اُجلا مدعی شد که تصادف دوم علائم تصادف اول را بدتر کرده و باعث مشکلاتی مثل سردردهای مکرر، درد بیشتر در گردن و کمر، بی‌خوابی و مشکلات مفصل زانو شده است.
روند دادگاه
- مسئولیت تصادف‌ها پذیرفته شده بود، اما بحث بر سر شدت آسیب‌ها و میزان خسارت مالی و غیرمالی بود.
- دادگاه اولیه در بریتیش کلمبیا مبلغی برای خسارت‌های غیرمادی (non-pecuniary) معادل ۱۲۵٬۰۰۰ دلار، هزینه‌های مراقبت آینده، خسارت ناشی از از دست دادن ظرفیت درآمد آینده، هزینه‌های خاص و سایر موارد را تعیین کرد.
حکم نهایی دادگاه تجدید نظر
دادگاه تجدیدنظر (Court of Appeal) این حکم را لغو کرد و موارد را برای محاکمه‌ی جدید بازگرداند، به این دلیل که قاضی اولیه در محاسبه‌ی خسارت و ارزیابی ارتباط بین تصادف و آسیب‌ها برخی جنبه‌ها را به‌طور کامل بررسی نکرده بود؛ خصوصاً در رابطه با نظریه علت‌بخشی زانوها و اینکه آیا فعالیت ورزشی بعد از تصادف ممکن است در ایجاد آسیب‌ها نقش داشته باشد. همچنین توانایی آینده‌ی درآمد بدون تصادف (بی‌اثر تصادف) مورد ارزیابی کافی قرار نگرفته بود.
اهمیت حقوقی پرونده کملوپس
- این پرونده نشان می‌دهد که در دعاوی تصادفات، فقط وقوع تصادف کافی نیست؛ ارزیابی دقیق آثار بلند‌مدت آن بر سلامتی، توانایی شغلی و زندگی روزمره بسیار مهم است است.
- همچنین نحوه‌ی تعیین خسارت برای درآمد آینده باید بر پایه‌ی شواهد روشن، توانایی‌ها و شانس واقعیِ تحقق درآمد بدون حادثه باشد.
- ملاحظه‌ی نظریه‌های مختلف علت‌بخشی (مثلاً آیا فعالیت بعدی یا آسیب قبلی می‌تواند عامل شده باشد) جزئی کلیدی در تصمیم‌گیری است.